Naar de rechtbank stappen om een zaak aan te vechten is iets wat de gewone burger in het verleden niet zomaar even deed. Zeker hulpbehoevenden zoals ouderen of mensen met een chronische ziekte hadden het financieel al niet breed. Laat staan dat ze in staat waren om een advocaat te bekostigen. Sinds een aantal jaar is hierin een verschuiving gaande. Zo schijnt het zo te zijn dat ruim 40% van de zaken over de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) gewonnen worden door de gewone burger. Als je deze zaken vergelijkt met andere rechtzaken tegen de overheid dan is dit percentage relatief veel. Andere rechtzaken worden namelijk maar in 25 tot 30 procent van de gevallen gewonnen. Dit is goed nieuws voor alle burgers die te maken hebben met onrechtvaardigheid binnen de uitvoering van de Wmo.
Landelijke verschuiving
Vier jaar geleden is de Rijksoverheid gestart met de decentralisatie van de Wmo naar de gemeenten. Voorheen werd de zorg landelijk geregeld terwijl dit nu naar de gemeente is overgeheveld. Nu is het lokale bestuur verantwoordelijk voor het regelen van ondersteuning aan een miljoen hulpbehoevenden. De kwaliteit van de zorg kan per gemeente enorm verschillen. De burger is erg afhankelijk van de gemeente of er voldoende hulp beschikbaar is. De gemeenten zijn verantwoordelijk om maatwerk te leveren aan mensen die bijvoorbeeld langer thuis moeten blijven wonen. De uitvoer van maatwerk vanuit de gemeenten sluit vaak niet goed aan op hoe de Wmo oorspronkelijk bedoeld is. Burgers voelen zich onrechtvaardig behandeld en voelen de urgentie om naar de rechtbank te stappen.
Gedwongen mantelzorger?
Er zijn heel wat situaties bekend waar de gemeente qua uitvoer niet duidelijk op een lijn zit in vergelijking met de wetgeving. Daarnaast zijn er ook heel wat situaties bekend die zorgen voor onduidelijkheid en verwarring. Want ben je verplicht om vrijwillig mantelzorger te zijn voor een familielid? En in hoeverre ben je genoodzaakt om familieleden financieel te blijven ondersteunen? Zo schijnt het zo te zijn dat gemeentes burgers flink onder druk kunnen zetten met de vraag: wat doe je wanneer we je niet betalen? Je laat als burger natuurlijk niet zomaar je familielid in de steek. Het wel of niet plaatsen van trapliften kan zelfs al een discussiepunt zijn. De vraag wat normale zorg is en hoeveel dit mag kosten zal een onderwerp zijn waar nog heel wat jaren over gediscussieerd zal worden.
